Willem

van Ravestijn

De eerste thriller van Willem van Ravestijn is "In tenebris lucens", ofwel "Licht in de duisternis" (november 2010). Dit debuut kwam tot stand omdat Willem zich regelmatig ergerde aan de laksheid waarmee de Nederlandse inlichtingendiensten toentertijd opereerden. Daarnaast was hij van mening dat de Nederlandse politiek veel te veel achter de VS aanliep. Nederland slikte zowat alles, als zoete koek. In deze thriller, die hij ook aanbood aan diverse Kamerleden, houdt hij de politiek een spiegel voor.

Voor zijn tweede thriller, "De Suomenlinna Affaire" (september 2011), werd Willem, tijdens een bezoek aan deze eilanden voor de Finse kust, geïnspireerd door de enorme verdedigingswerken die in de 19e eeuw door de Zweden op de Suomenlinna-eilanden, thans eigendom van Finland, werden aangelegd. Hij positioneerde een belangrijk deel van de thriller in de onderaardse grotten die door de Zweedse bouwmeester Augustin Eherensvärd (zie cover van het boek) werden aangelegd, als verdediging tegen Rusland.

Thriller nummer drie ontstond toen tijdens de Jeltsin-periode Rusland plotseling werk ging maken van de Koerilen, een enorme eilandengroep onder Japans bestuur, waar een enorme rijkdom aan bodemschatten te vinden is, onder andere het uiterst zeldzame moissanite. Rusland poogde delen van deze eilanden in bezit te krijgen. Maar ook China probeerde - en probeert nog steeds - een vinger in de pap te krijgen. Blijkens oude documenten zijn de Koerilen onbetwist eigendom van Japan. De Chinese leider die destijds het ontvreemdingsproces in gang zette, is in ongenade gevallen en heeft, voor zover bekend, een levenslange gevangenisstraf.

Thriller nummer vier, "Het Orwell Protocol" (november 2015), ontstond toen Willem ontdekte dat Amerikaanse inlichtingendiensten op grote schaal Europese leiders, -instanties, -bedrijven en ook -burgers, afluisterden. Men deed dit onder de vlag van terroristenbestrijding, wat gedeeltelijk waar was, maar wat veel verder ging dan strikt genomen noodzakelijk was. Nader onderzoek leerde dat deze praktijken al in gang werden gezet toen president Bush Sr. nog hoofd van de CIA was, dus vóór zijn periode als president. De titel van het boek dekt dan ook beslist de lading. Kort na de verschijning van het boek ontstond in Nederland de discussie over de bevoegdheden van de Nederlandse inlichtingendiensten, de "sleepnet-discussie".

Nummer vijf in de reeks, "Sonderkommando K4, de nazi's zijn nog steeds onder ons", kwam tot stand als gevolg van de terugkeer van nazistische opvattingen in een aantal West-Europese landen, waaronder ook Nederland. Politici en ook burgers verheerlijkten plotseling oude opvattingen uit de Hitlerperiode. Deze politici en hun volgers zijn kennelijk vergeten wat voor ellende dat regiem heeft aangericht en sommige van hen ontkennen zelfs de holocaust. Een belangrijke bron van inspiratie was het boek "De Odessa-files" van de Argentijnse journalist Uki Goñi.

Het is inmiddels een slechte gewoonte geworden van de machthebbers in het Russische Kremlin, om politieke tegenstanders uit de weg te ruimen. In plaats van dialoog, die kan leiden tot draagkracht onder de bevolking, kiest men vaak voor brute moord. Men deinst er zelfs niet voor terug om in buitenlanden aanslagen te plegen. Voorbeelden te over: vergiftiging van Joestsjenko van Oekraïne (in Oostenrijk), vergiftiging van Aleksander Litvinenko (in Engeland), vergiftigingspoging van Anna Politkovskaya (in Beslan), een moordaanslag met dodelijke afloop op oppositieleider Nemtsov, in Moskou en het vermoorden van de journalisten Anna Politkovskaya en Natalja Estemirova omdat zij het corrupte regime aan de kaak stelden. En tenslotte de recente (mislukte) moordaanslag op oppositieleider Navalny. De zesde thriller van Willem is een pleidooi voor democratie en persvrijheid én een aanklacht tegen nietsontziende staats-tirannie.